GuluKids zoekt sponsors in Nederland en ondersteunt hulpbehoevende weeskinderen in Gulu. En met de ingezamelde gelden van de sponsors en donateurs leggen we het contact tussen de sponsor en het weeskind. Esther is in Gulu geboren en haar hele familie woont daar nog. We kennen de achtergrond van alle kinderen en weten hoe het komt dat ze wees geworden zijn. De meeste ouders zijn gestorven aan HIV/Aids of zijn gedood door rebellen.
GuluKids runt geen weeshuis! In de cultuur van Acholi stam in Noord-Oeganda worden weeskinderen door de familie opgevangen. Veel weeskinderen worden opgevangen door hun ooms, tantes en oma´s. De oma’s zijn onzes inziens de echte heldinnen van Afrika. Ondanks het verdriet van het verlies van hun eigen kinderen vechten ze voor het leven van hun kleinkinderen. Ze worden op hun oude dag voor de 2e keer ouder met de kwellende gedachte: wat gebeurt er met de kinderen als ik er zelf niet meer ben? Vaak zorgen oma´s voor meerdere kinderen en er is geen enkel sociaal- of financieel vangnet.
Soms sponsoren we kinderen waarvan de moeder nog leeft. Als haar echtgenoot overlijdt heeft de moeder de keuze om voor haar kinderen te blijven zorgen of om met een andere man te trouwen. Vaak als 2e of 3e echtgenote van die man. Als ze hertrouwt wil haar nieuwe echtgenoot niet voor haar kinderen zorgen en laat ze haar kinderen achter bij haar familie. Dat is een moeilijke keuze want als ze voor haar kinderen kiest is dat meestal tevens een keuze voor een bestaan in armoede. Voor deze keuze heeft GuluKids respect en sponsoren dan ook graag deze kinderen.
Vanuit Nederland begeleiden we de broer en zus van Esther. Zij verzorgen de werkzaamheden voor GuluKids in Gulu. Broer Opio en zus Jennifer zetten de financiële hulp van de sponsors om in praktische hulp aan de weeskinderen en hun verzorgsters. GuluKids betaalt de meeste kosten, zoals schoolgeld, rechtstreeks aan de scholen. Verzorgers van de weeskinderen kunnen, voor het betalen van bijvoorbeeld een medische rekening geld krijgen. Maar na het betalen van de rekening moet vervolgens op korte termijn een betalingsbewijs overhandigd worden. Er is geen ruimte om het geld aan andere dingen te besteden. Dat lijkt streng maar het is de enige manier om een goede controle te houden met wat er met het geld van de sponsors gebeurt. De meeste mensen in Gulu zijn (zeer) arm en dan is de verleiding groot om het geld aan iets anders te besteden als waarvoor het bedoeld is. Door het werken met duidelijke afspraken wordt ook het werk van Opio en Jennifer makkelijker.
Als de kinderen de opleiding aan de lagere- of middelbare school voltooid hebben vragen we aan het kind wat hij/zij wil worden en gaan we vervolgens met de sponsor praten of hij/zij ook de praktische vervolgopleiding wil sponsoren. Inmiddels hebben kinderen GuluKids verlaten als kapster, naaister, metselaar, timmerman, motormonteur, automonteur, boekhouder, operatieassistent en verpleegster.
Uiteraard zijn er ook kinderen die na de lagere school niet verder willen leren en vervolgens moeder en huisvrouw willen worden of aan het werk gaan. Vaak als dagloner.
Na de middelbare school sturen we geen kinderen naar de Universiteit. Ten eerste is dat erg duur en ten tweede geeft een opleiding aan de universiteit geen enkele garantie op betaald werk. Om werk op niveau te vinden is het belangrijker “Wie” je kent dan “Wat” je kent.
Omdat het allemaal weeskinderen uit de naaste omgeving zijn, houden we ook een oogje in het zeil. Als de verzorger niet goed voor haar/zijn kind, gaat Opio langs om met haar/hem een praatje te maken om erachter te komen wat daarvan de reden is en of we indien nodig extra hulp kunnen bieden. Dit is overigens niets meer dan de normale Afrikaanse sociale controle in een cultuur waar mensen veel op elkaar zijn aangewezen.